ارزیابی مقاومت نهال‌های داغداغان (Celtis caucasica L.) به تنش خشکی با استفاده از تکنیک فلورسانس کلروفیل

تنش خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی محدودکنندة رشد و توسعة گیاهان است، بنابراین یافتن تکنیک‌های نوین برای سنجش مقاومت گیاهان به خشکی با ارزش خواهد بود. این تحقیق با هدف استفاده از تکنیک فلورسانس کلروفیل به‌عنوان پارامتری قابل اطمینان برای ارزیابی سریع تنش خشکی در نهال‌های داغداغان (Celtis caucasica L.) انجام گرفت. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با یک فاکتور (تیمار آبیاری)، در پنج سطح (1، 3، 5، 7 و 9 روزه) و با پنج تکرار طراحی شد. سپس پارامتر‌های فلورسانس کلروفیل (Fv/Fm،FmوF0)، و محتوای پرولین برگ در نهال‌های یکسالة داغداغان اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی، سبب کاهش فلورسانس حداکثر (Fm) شد، به‌طوری‌که کاهش در تیمار نه‌روزه (نه روز بعد از قطع آبیاری) اختلاف معنی‌داری در سطح پنج درصد با سایر تیمار‌ها داشت. مشابه این نتایج، حداکثر بازده فتوشیمیایی فتوسیستم II ((Fv/Fm نیزدارای روند کاهشی بود که این کاهش از تیمار پنج روز به بعد معنی‌دار شد، درحالی‌که فلورسانس حداقل (F0) به‌طور معنی‌دار تحت تأثیر خشکی قرار نگرفت. همچنین با افزایش شدت خشکی، تجمع پرولین در برگ از 7/1 (میکرومول/گرم وزن تر) در تیمار یک‌روزه به 95/72 در تیمار نه‌روزه افزایش یافت. اندازه‌گیری فلورسانس کلروفیل راهی مطمئن جهت شناسایی گونه‌های گیاهی مقاوم به تنش‌های محیطی با توجه به ویژگی‌های اکولوژیک هر منطقه جهت ایجاد فضای سبز و جنگلکاری می‌باشد.